De windturbine staat voor een krachtig symbool, zowel van hoop en schone toekomst als van vervreemding en onzekerheid. Voor iedere vorm van energieopwekking zijn ruimtelijke ingrepen nodig en iedere energiebron heeft zijn ruimtelijke voetafdruk. Landschap is met waarden geladen, van individuele herinneringen tot maatschappelijke symbolen. Een onderwerp waar zowel de verhouding tussen mens en natuur doorklinkt als de verhouding tussen mensen onderling. – van Weelden, Dirk., 2017. ‘Essay: Dirk Sijmons en het nieuwe Landschap’. Dit project begint vanuit een vraag: wat doet die turbine daar ? Wat voor technologie zit erachter ? Hoe zijn we als mensheid gekomen tot deze machtige, bijna zelfdenkende machines ? Hoe verhoud ik mij tot die witte reuzen die oppermachtig in het landschap staan. Wat brengt ons samen ? Veel mensen zijn zich diep bewust dat de economische voorspoed eeuwenlang synoniem is geweest met een overvloedige en goedkope fossiele energie. Kunnen wij onze geprivilegieerde leefomstandigheden handhaven met een ander energiesysteem ? De overgang wordt ervaren als een zeer bedreigende situatie. Technologie en landschap wekken – soms heftige – emoties en soms onbegrip op. Kunst en muziek kunnen helpen een andere invalshoek te bieden dan woorden, waardoor je innovatie voelbaar kunt maken en tot de verbeelding kunt laten spreken. Met het Project The Turbine Plays wil ik muziek en beeldende kunst inzetten om ons landschap in beeld en geluid te brengen. Die verbeelding is de basis voor inspiratie en nieuwe ideeën en kan een belangrijke rol spelen om het landschap te herdefiniëren. De verschillende kunsten kunnen de objectiviteit, communicatie en collectieve relaties zintuigelijk maken en de burger dichter bij elkaar brengen. Muziek en beeldende kunst hebben allebei een andere kwaliteit. Maar beiden geven een nieuw perspectief en een aanvullende kwaliteit aan ons landschap. De verschillende kunstvormen brengen steeds op een andere manier een ander perspectief op de collectieve ervaring.

Het Project The Turbine Plays is bedoeld voor iedereen, voor de bedachtzame en kritische burgers over windenergie, voor de voorstanders voor windenergie, voor particulieren, families, windcoöperaties, Nederlandse en Belgische overheden, de diverse koepels van windenergie producenten… De burger wil ik betrekken bij het herdefiniëren van het landschap dat altijd in beweging is. Het project zet zich in om een positieve bijdrage aan de samenleving te geven en dus wil ik niet alleen de bovengenoemde groepen aanspreken, maar zijn kinderen, jongeren en studenten ook niet te missen; zij ontwikkelen mee aan het landschap van de 21ste eeuw.

Start najaar 2022. De veelzijdige samenwerking zal leiden tot: – Een reeks openbare evenementen in de stad en Provincie Groningen, op Entrance, op plekken waar de windturbines al staan en op plekken waar de windturbines nog zullen komen. – Een gevarieerd programma en een publicatie. – Het produceren van kunstwerken voor kunstcentra of andere openbare ruimte. – Het produceren van voorstellingen voor muziekcentra of andere openbare ruimte. – Het houden van een tournee in binnenland en buitenland.

De titel The Turbine Plays is geïnspireerd op ‘The Knee Plays’, een serie composities van David Byrne gecomponeerd voor de opera Civil Wars van Robert Wilson. Het zou een soort theatermarathon worden, waar alle landen van de wereld aan zouden meewerken. Uiteindelijk hebben zes verschillende componisten uit zes verschillende landen delen van Wilson’s tekst gecomponeerd. ‘The Knee Plays’ is een serie van twaalf korte intermezzo’s die bedoeld zijn om de grotere scènes te verbinden en tijd te geven voor ingestelde veranderingen. De zes delen zouden in première gaan in hun land van herkomst, om daarna te worden samengevoegd in één episch optreden in Los Angeles tijdens de Olympische Zomerspelen 1984, een parallel met de internationalistische idealen van de Olympische beweging. De première van het volledige werk werd geannuleerd toen de financiering niet tot stand kwam en deadlines niet werden gehaald.